Afgelopen zaterdag, stille zaterdag, was het dan zover. The Walk of light. Na een aantal weken van voorbereiding waren we vastberaden het licht van Pasen en dus van Christus vanuit Kats naar Wissenkerke te brengen, om zo ook de pelgrimage van gerechtigheid en vrede gestalte te geven op Noord-Beveland. Door het donker van de nacht het vuur brandend houden dat was ons doel. En het is gelukt! Zondagmorgen kwamen we met het lichtje nog steeds bij ons aan in Wissenkerke.
De start in Kats, koud donker en ons afvragend wat ons toch bezielde dat we hier aan begonnen waren stonden we klaar, zestien jongeren en enkele begeleiders. Terwijl het vuur buiten langzaam uitdoofde bleef ons lichtje aan, wind en miezerregen weerstonden we aan het begin van onze tocht. De eerste opdracht onderweg bestond ui het van ons afgooien van een last die we niet verder mee hoefde te nemen deze tocht. Aan de oever van de Oosterschelde zochten we een steen, koppelen symbolisch een last/gedachte hieraan en gooiden deze zover als we konden het water in. Dat reist al een stukje makkelijker.
De eerste stop in Colijnsplaat, we werden hartelijk welkom geheten in de Thuishaven van Colijnsplaat. Een warme kop koffie, een paaseitje en een bezoekje aan het toilet deed ons goed. Weer fris togen we verder op naar Geersdijk, in een tussenstop werd een raadsel voor gelegd. Een zin gevormd met het Griekse alfabet, omdat u Grieks waarschijnlijk net zo goed is als dat van ons, hier gelijk de betekenis. “de maan ons pad tijdens deze tocht verlichten” luide de boodschap. Hoe toepasselijk, al de gehele weg was ons pad helder verlicht door de prachtige volle maan.
Na deze korte onderbreking vervolgden we onze weg, op naar Geersdijk. De lucht van vers gebakken frikadellen kwam ons al tegemoet, heerlijk, iets warms, dat konden we gebruiken. Voor een enkeling die net zijn bed uit was om ons te helpen was de geur van dit “ontbijt” wel wat heftig….
Nadat onze magen weer gevuld waren konden we nog wat opwarmen terwijl we naar het Passieverhaal konden kijken. Een prachtige vertolking van het eeuwenoude evangelie maar dan deels verteld met popmuziek van nu. Wonderlijk hoe deze nummer geschreven leken te zijn voor het lijdensverhaal.
Nieuwe energie opgedaan hebbende vertrokken we richting Kamperland. De klok wees inmiddels half vier en de meters begonnen in de benen te zitten. Zelfs de maan verschool zich even achter te wolken, letterlijk in het donkerst van de nacht zetten we de tocht voort, het licht nog altijd met ons mee dragend. Halverwege de weg naar Kamperland een aangename verrassing, er stonden wat auto’s op ons te wachten een aantal dappere mensen zijn in het holst van de nacht opgestaan ons een eindje op weg te helpen. Waaronder de predikant die toch later ook weer fris en helder op kansel moest staan.
Dankzij deze “meewind” kwamen we mooi op schema bij een stukje bos aan. Een mooie gelegenheid voor een stukje ontspanning en spel. Omgekeerd verstoppen, het principe is dat één persoon zich verstopt en iedereen deze persoon zoekt. Zodra iemand de verstopte persoon vind, voegt deze zich erbij en uiteindelijk dunt de groep zoekende langzaam maar zeker uit. Niet helemaal gelukt, de verstopper zat dusdanig weggestopt dat vinden nog een hele opgave bleek te zijn.
Eenmaal uit het bos was weer hoogtijd voor een opwarmer, ditmaal in de vorm van kom overheerlijke zelfgemaakte soep met belegde broodjes. Na deze opkikker liet gelukkig de maan ook weer zijn licht over ons pad schijnen en konden we ons pad vervolgen. Deze heldere lucht gaf ons ook mooi de gelegenheid de sterren eens wat preciezer te bekijken. De diverse sterrenbeelden en navigatiepunten lieten zich prachtig zien.
Onderweg naar Kamperland restte ons nog één opdracht. Diverse letters lagen verstopt en konden m.b.v. lichtpuntjes gevonden worden. De letters goed verstopt maar vindbaar door het licht te zoeken zouden later een toepasselijk woord vormen zou blijken.
Alle letters gevonden vervolgden we onze weg, de laatste loodjes begonnen te wegen. Het licht nog altijd bij ons dragend , de eerste vroege vogels die hun lied lieten horen en de opkomende zon gaven een prachtig blik op de ontwakende wereld. De paasmorgen was inmiddels bijna aangebroken. Na een laatste stop in Kamperland waar we bij een uiterst gastvrije “vroege vogel” van het toiltet gebruik konden maken vervolgden we onze weg. Met de zon inmiddels wat hoger aan de hemel naderden we Wissenkerke. Onze pelgrimage zat er bijna op.
De laatste stapjes en we zijn er, waar vrijwilligers al druk bezig waren met de voorbereidingen op het paasontbijt konden wij even tot ons zelf komen. Het is ons gelukt, het licht van Pasen is door de donkere en koude nacht op plaats van bestemming aangekomen.
Waar u en een enkele doorzetter van ons getuige konden zijn hoe in de kerkdienst het licht van de paaskaars binnen gebracht werd.
We hopen zo met zijn allen weer een heel jaar getuige te mogen zijn van het licht van Christus.
Afgelopen zaterdag, stille zaterdag, was het dan zover. The Walk of light. Na een aantal weken van voorbereiding waren we vastberaden het licht van Pasen en dus van Christus vanuit Kats naar Wissenkerke te brengen.
Door het donker van de nacht het vuur brandend houden dat was ons doel. En het is gelukt! Zondagmorgen kwamen we met het lichtje nog steeds bij ons aan in Wissenkerke.
De start in Kats, koud donker en ons afvragend wat ons toch bezielde dat we hier aan begonnen waren stonden we klaar. Terwijl het vuur buiten langzaam uitdoofde bleef ons lichtje aan, wind en miezerregen weerstonden we aan het begin van onze tocht. De eerste opdracht onderweg bestond ui het van ons afgooien van een last die we niet verder mee hoefde te nemen deze tocht. Aan de oever van de Oosterschelde zochten we een steen, koppelen symbolisch een last/gedachte hieraan en gooiden deze zover als we konden het water in. Dat reist al een stukje makkelijker.
De eerste stop in Colijnsplaat, we werden hartelijk welkom geheten in de Thuishaven van Colijnsplaat. Een warme kop koffie, een paaseitje en een bezoekje aan het toilet deed ons goed. Weer fris togen we verder op naar Geersdijk. De lucht van vers gebakken frikadellen kwam ons al tegemoet, heerlijk, iets warms, dat konden we gebruiken. Voor een enkeling die net zijn bed uit was om ons te helpen was de geur van dit “ontbijt” wel wat heftig…..
Nadat onze magen weer gevuld waren konden we nog wat opwarmen terwijl we naar het Passieverhaal konden kijken. Een prachtige vertolking van het eeuwenoude evangelie maar dan deels verteld met popmuziek van nu. Wonderlijk hoe deze nummer geschreven leken te zijn voor het lijdensverhaal.
Nieuwe energie opgedaan hebbende vertrokken we richting Kamperland. De klok wees inmiddels half vier en de meters begonnen in de benen te zitten. Halverwege de weg naar Kamperland een aangename verrassing, er stonden wat auto’s op ons te wachten een aantal dappere mensen zijn in het holst van de nacht opgestaan ons een eindje op weg te helpen. Waaronder de predikant die toch straks ook weer fris en helder op kansel moest staan.
Dankzij deze “meewind” kwamen we mooi op schema bij een stukje bos aan. Een mooie gelegenheid voor een stukje ontspanning en spel.
Eenmaal uit het bos was weer hoogtijd voor een opwarmer, ditmaal in de vorm van kom overheerlijke zelfgemaakte soep met belegde broodjes. Weer fris en fruitg op naar Kamperland.
Onderweg naar Kamperland restte ons nog één opdracht. Diverse letters lagen verstopt en konden m.b.v. lichtpuntjes gevonden worden. De letters goed verstopt maar vindbaar door het licht te zoeken zouden later een toepasselijk woord vormen zou blijken.
Alle letters gevonden vervolgden we onze weg, de laatste loodjes begonnen te wegen. Het licht nog altijd bij ons dragend , de eerste vroege vogels die hun lied lieten horen en de opkomende zon gaven een prachtig blik op de ontwakende wereld. De paasmorgen was inmiddels bijna aangebroken. Na een laatste stop in Kamperland waar we bij een uiterst gastvrije “vroege vogel” van het toiltet gebruik konden maken vervolgden we onze weg. Met de zon inmiddels wat hoger aan de hemel naderden we Wissenkerke. Onze pelgrimage zat er bijna op.
De laatste stapjes en we zijn er, waar vrijwilligers al druk bezig waren met de voorbereidingen op het paasontbijt konden wij even tot ons zelf komen. Het is ons gelukt, het licht van pasen is door de donkere en koude nacht op plaats van bestemming aangekomen.
Waar u en een enkele doorzetter van ons getuige konden zijn hoe in de kerkdienst het licht van de paaskaars binnen gebracht werd.
We hopen zo met zijn allen weer een heel jaar getuige te mogen zijn van het licht van Christus.
Namens de jeugraad, Maarten van Lobberegt
